The Transition Period to Multi-Channel Television Broadcasting in Turkey and the Analysis of Television Programme Guides

Authors

  • Pınar Aslan Üsküdar University
  • Hakan Koluman Üsküdar University
  • Sena Özşirin Üsküdar University

DOI:

https://doi.org/10.60923/issn.2280-9481/21996

Keywords:

1900, Multi-channel television, Television, Television programme guides, Turkey

Abstract

Turkish television content has gained international recognition, with programmes reaching diverse audiences across continents via traditional and digital platforms. Despite this global attention, there remains a significant gap in data-driven, archive-based studies analyzing the shifts in broadcasting logic during Turkey’s transition from a state monopoly to a multi-channel system. This study addresses this gap by focusing on the pivotal year 1990, when private television broadcasting emerged. Nine selected issues of a weekly television magazine called Tv’de 7 Gong were analyzed to capture the diversity of programming across both public and newly established private channels. Using Raymond Williams’ genre categorization framework, this research maps the transformation of Turkish television throughout this critical period.

References

Aziz, Aysel (2013). Televizyon ve radyo yayıncılığı. İstanbul: Hiperlink Yayınları.

Büyükbaykal, Ceyda Ilgaz (2011). “Günümüzde Türkiye’deki Televizyon Yayıncılığının Genel Görünümü.” İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi 3(10): 23–33.

Duman, Kenan Evren (2013). Türkiye ve İtalya’da özel televizyon yayıncılığının başlangıcı ve deregülasyon sürecinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Fiske, John (2010). Television culture. London: Routledge.

Fiske, John and John Hartley (2004). Reading television. London-New York: Routledge.

Fitzgerald, Tanya (2012). “Documents and Documentary Analysis.” In Research Methods in Educational Leadership and Management, edited by Ann R. Briggs, Marianne Coleman, and Marlene Morrison, 296–308. London: Sage.

Geçer, Ekmel (2013). Medya ve popüler kültür (Diziler, televizyon ve toplum). İstanbul: Metamorfoz Yayıncılık.

Hilmes, Michele and Jason Jacobs (2021) (eds). The television history book. London: Bloomsbury Publishing.

Jacobs, Jason (2006). “The Television Archive: Past, Present, Future.” Critical Studies in Television 1(1): 13–20.

Maraşlı, Merve Can (2017). “Türkiye’nin İlk Özel Televizyon ile Tanışması: Magic Box/Star 1 Kanalının Yazılı Basındaki Yansımaları Üzerine Bir İnceleme.” İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi 1(44).

Nalçakan, Meral, Seda Canoğlu and Nilay Özsavaş (2017). “Televizyon Dizileri Yoluyla Türkiye’de İç Mekan Tasarımında Kültürel Kodların Değerlendirilmesi ve Değişen Konut Algısı.” Sanat ve Tasarım Dergisi 7(2): 68–81. https://doi.org/10.20488/www-std-anadolu-edutr.393528

Özcan, Gözde (2021). “Televizyon Arşivlerinde Uygulanan Arşiv Politikası.” Hazine-i Evrak Arşiv ve Tarih Araştırmaları Dergisi 3(3): 3–26.

Özçağlayan, Mehmet (2000). “Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Gelişimi.” Selçuk İletişim 1(2): 41–52.

Özşirin, Sena, Hakan Koluman and Pınar Aslan (2022). “Çok kanallı televizyona geçiş sürecinde Türk televizyonlarına dair retrospektif bir çalışma”. İNİF E- Dergi, 7(2): 179–196. https://doi.org/10.47107/inifedergi.1151035

Pajala, Mari (2010). “Television as an Archive of Memories? Cultural Memory and Its Limits on the Finnish Public Service Broadcaster’s Online Archive.” Critical Studies in Television 5(2): 133–145.

Scannell, Paddy (2010). “Television and History: Questioning the Archive.” The Communication Review 13(1): 37–51. https://doi.org/10.1080/10714420903558654

Silverstone, Roger (2003). Television and everyday life. London-New York: Routledge.

Smart, Billy and Amanda Wrigley (2016). “Television History: Archives, Excavation and the Future. A Discussion.” Critical Studies in Television 11(1): 96–109.

Spigel, Lynn (2005). “Our TV Heritage: Television, the Archive, and the Reasons for Preservation.” In A Companion to Television, edited by Janet Wasko, 67–99. Oxford: Blackwell.

Şahin, Haluk (1996). “Özel TV’ler ve Demokrasi Atmosferi.” In 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de TV, edited by Emir Turam. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.

Şeker, N. Tülay (2016). “Türkiye’de Televizyon Yayıncılığında Eğlencenin Egemenliği.” TRT Akademi 1(1): 32–49.

Taylor, Philip M. (1996). “The Case for Preserving Our Contemporary Communications Heritage.” Historical Journal of Film, Radio and Television 16(3): 419–424.

TRT Kurumsal, https://www.trt.net.tr/kurumsal/organizasyon-semasi/medya-yonetimi-ve-arsiv-dairesi-baskanligi (last accessed 06-10-2025).

Ünlü, Burak (2015). TRT’nin televizyon yayınlarının kamu yayıncılığı açısından değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

Ventresca, Marc J. and John W. Mohr (2017). “Archival Research Methods.” In The Blackwell Companion to Organizations, edited by Joel A. C. Baum, 805–828. Oxford: Blackwell.

Williams, Raymond (1990). Television: Technology and Cultural Form. London: Routledge.

Yengin, Hülya (1994). Ekranın büyüsü: Batıda değişen televizyon yayıncılığının boyutları ve Türkiye’de özel televizyonlar. İstanbul: Der Yayınları.

Downloads

Published

2025-12-22

How to Cite

Aslan, P., Koluman, H., & Özşirin, S. (2025). The Transition Period to Multi-Channel Television Broadcasting in Turkey and the Analysis of Television Programme Guides. Cinergie – Il Cinema E Le Altre Arti, 14(28), 79–89. https://doi.org/10.60923/issn.2280-9481/21996

Issue

Section

Special